سلام به همه دوستای گلم خوبین ؟ خوش میگذره ؟ نماز روزه هاتون قبول

از همه دوستیی که با کامنت های زیباشون من رو همراهی میکنن ممنونم.

نظرای شما دوستای مهربون دلگرمی بزرگیه برام . چن روزی از خدمتتون

مرخص میشم و اگه خدا بخادو عمری باشه برمیگردم ودر خدمتتون خواهم

بود .دوستای عزیز بلاگفایی امروز خیلی سعی کردم براتون کامنت بزارم و

متاسفانه بخت یار نبود و موفق نشدم به بزرگواری خودتون ببخشید .

ما رو از دعای افطارتون بی نصیب نذارین .

دوستدارتون سارا

زبـآن بـرف هـآ رآ خـوب مـیـفـهــمـی

زبــآن عـلـف هـآ

کـه کـلـمـه بـر زبانـت یـخ مـیـبــنـدد

هـیـچ وقـت نـگـفـتـی دوسـتـت دآرم

و آب شـدی

عـیـن بـرف بـر عـلـف هآ

با ماهی ها سخن میگوییم

با خودم

و زبان دریا را خوب

از ماهی ها بهتر

می فهمم

و شک میکنم به دریا

به خودم

که ماهیم شاید

با ماهی ها سخن میگویم

بی خودم

با تو

و به دریا شک میکنم .

آنجا

که من تمام می شوم

تو آغاز میشوی

"رویای من"

خستگی را از دوش من بردار

انتهای من ابتدای توست ...!

دیریست ,

مثل ستاره ها چمدانم را

از شوق ماهیان و تنهایی خودم

پر کرد ه ام , ولی

مهلت نمی دهند که مثل کبوتری

در شرم صبح پر بگشایم

با یک سبد ترانه و لبخند

خود را به کاروان برسانم

اما. . .

فکر می کنم

و این

عمیق ترین تاریکی جهان است ... .

من به رویای نجیب و مهربان خویش

شادمان بودم

همچو موج برکه ای

با خلوت مهتاب در نجوا

در شبستان خیال خویش بیرون از زمین و اسمان بودم

بانگ زنگ کاروان روزگاران

خواب نوشین مرا آشفت

تا گشودم چشم

رفته بود ان کاروان و مانده بود از او

گرد انبوهی پریشان

چون تنوره دیو در صحرا

که نیارم دید از پس تیرگی دیگر

جای پای کاروان رفته را یا پیش پایم را

وقتی حضور خود را دریافتم

دیدم تمام جاده ها از من

آغاز میشود .

. . .